Опис
Šljiva je voćka severne Zemljine polulopte. Azija je kao kontinent najveći proizvođač šljive, (sa 5.739.967 t) što je oko 57% ukupne svetske proizvodnje.
Kina je najveći svetski proizvođač šljive (sa proizvodnjom od 4.764.750 t). Za njom dolaze Srbija, SAD, Rumunija, Čile, Francuska, Turska i dr.
Evolucija šljive tekla je širokim prostranstvima Zemljine kore i u vrlo različitim uslovima i sredinama. Ishodni centri porekla šljive su zapadna Azija i Evropa.
Prvi pisani podaci o gajenju šljive vrste domestica, potiču iz VI veka pre nove ere, od grčkih pesnika Arhilakusa i Hipona. Botaničar i filozof Teofrast (4–3. vek pre n.e.) opisuje 3 sorte šljive. Smatra se da su sorte šljive u Grčku (Epir i Makedoniju) preneli ratnici Aleksandra Velikog. Iz Grčke se šljiva širila u ostale delove Evrope.
Plod šljive je pored šljive, najkvalitetnije kontinentalno voće. On u sebi sadrži od 13 do 25% suve materije, od 10 do 20% šećera (gde dominira glukoza sa 51%, saharoza sa 35% i fruktoza sa 14%). Pored ovih šećera, u plodu šljive se nalazi i šećer sorbitol, koji je posebno pogodan za dijabetičare. Od organskih kiselina, (kojih ima od 0,5 do 2,0%) dominiraju jabučna i limunska. Pektinske materije se kreću oko 0,70%, azotne od 0,60 do 0,8%, mineralne oko 0,50% (sa preko 55% K i oko 18% P). U plodu šljive je značajno i prisustvo provitamina A i vitamina B kompleksa i C.
Plod šljive služi u ishrani kao bogat energetski izvor, a ima i visoku zaštitnu dijetetsku i terapeutsku vrednost. U svežem stanju, kao stono voće, može se koristiti od sredine juna do polovine oktobra. Izuzetno je pogodan kao sirovina za sušenje (po čemu je naša zemlja posebno poznata) i za razne vidove prerade (u sokove, marmelade, džemove, rakiju i dr. proizvode).
1. Uvod
2. Proizvodnja šljive u svetu i u Srbiji
3. Morfologija šljive
4. Šljiva i ekološki činioci
5. Sorte šljiva
6. Podloge za šljivu
7. Podizanje zasada šljive
– priprema zemljišta
– raspored sorti za bolje oplođavanje
– sadni materijal
– nega mladog zasada šljive
– formiranje oblika krune
8. Nega šljive u rodu (tehnoligija gajenja)
– rezidba
– održavanje i iskorišćavanje zemljišta
– đubrenje
– navodnjavanje
– zaštita šljive od prouzrokovača bolesti i štetočina
– prekalemljivanje šljive
– podmlađivanje šljive
– zaštita šljive od niskih temperatura
9. Berba šljive
10. Čuvanje plodova šljive
11. Hranjiva i upotrebna vrednost plodova šljive
12. Prinos i rentabilnost gajenja šljive
13. Literatura
